سگ بیگل | خصوصیات و نحوه مراقبت

سگ بیگل، با چشمان درشت ، گوش‌های افتاده و دمِ برافراشته یکی از شناخته‌شده‌ترین نژادهای سگ در اندازه متوسط است. پوشش کوتاه سه‌رنگ آن‌ها معمولاً با ترکیبی از سفید و سایه‌های متنوع قهوه‌ای خودنمایی می‌کند. بیگل‌ها جزو سگ‌های شکاریِ ردیاب  هستند و طعمه خود را با ردیابی بر روی زمین شکار می‌کنند. حس بویایی تیز آن‌ها در رده‌ی بلادهاندها و باست هاندها قرار می‌گیرد. در این مقاله، به بررسی تاریخچه، ویژگی‌ها و نیازهای مراقبتی نژاد بیگل می‌پردازیم.

مرور کلی بر سگ بیگل

قد: حداکثر ۱۵ اینچ (۳۸ سانتی‌متر)  از شانه

وزن: ۲۰ تا ۲۵ پوند (۹ تا ۱۱ کیلوگرم)

نوع مو: کوتاه

رنگ مو: ترکیبات سه‌رنگ شامل قهوه‌ای مایل به زرد، مشکی، سفید

طول عمر: ۱۰ تا ۱۵ سال

خلق و خو: فعال، اجتماعی، مشتاق، هوشیار، نترس

خاستگاه: انگلستان

ویژگی های سگ بیگل

بیگل‌ها سگ‌هایی سرشار از انرژی، بی‌خیال و خوش‌بین هستند و به عنوان یکی از محبوب‌ترین نژادها برای خانواده‌های فعال و پر انرژی شناخته می‌شوند. با آموزش و اجتماعی‌سازی مناسب، می‌توانند همراهانی فوق‌العاده و سگ‌های خانوادگی بی‌نظیری باشند. از آنجایی که این نژاد برای زندگی در گله پرورش یافته است، با سایر سگ‌ها نیز به خوبی کنار می‌آیند و اکثر آن‌ها، به ویژه اگر از تولگی با هم بزرگ شوند، با گربه‌ها نیز رابطه‌ی خوبی برقرار می‌کنند.

میزان محبت: زیاد

دوستانه بودن: زیاد

مناسب برای کودکان: زیاد

مناسب برای حیوانات خانگی دیگر: متوسط

نیاز به فعالیت: زیاد

بازیگوشی: زیاد

سطح انرژی: زیاد

قابلیت آموزش: متوسط

هوش: زیاد

تمایل به پارس کردن: زیاد

میزان ریزش مو: متوسط

تاریخچه سگ بیگل

بیگل‌ها در ابتدا در قرن شانزدهم میلادی در انگلستان به عنوان سگ‌های شکاری خرگوش پرورش داده شدند. آن‌ها همچنین به عنوان سگ‌های تفنگ‌دار برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می‌گرفتند. با گذشت زمان، این نژاد در انگلستان و سپس در آمریکای شمالی توسعه یافت. در اواخر قرن نوزدهم، بیگل‌ها در آمریکای شمالی بیشتر شناخته شدند و در نهایت به یکی از محبوب‌ترین نژادها تبدیل شدند.

اگرچه امروزه هنوز هم از بیگل‌ها به عنوان سگ های شکاری استفاده می‌شود، اما بیشتر به عنوان سگ‌های همراه و خانوادگی دیده می‌شوند.

مراقبت از سگ بیگل

این سگ‌های شکاری نترس هم برای شکار و هم برای همراهی مناسب هستند، اما به ورزش روزانه کافی، نظافت منظم و آموزش صحیح نیاز دارند. آن‌ها به همراهی صاحبان خود یا حیوانات خانگی دیگر در طول روز نیاز دارند، بنابراین اگر بیشتر روز را خارج از خانه سپری می‌کنید، ممکن است بهترین گزینه برای شما نباشند. از آنجا که بیگل‌ها با سایر سگ‌ها به خوبی کنار می‌آیند، دویدن آزاد در یک پارک سگ محصور می‌تواند ورزش مفرحی برای هر دوی شما باشد. بیگل‌ها به طور غریزی وقتی بوی جالبی را تشخیص می‌دهند، زوزه می‌کشند و پارس می‌کنند، اما ممکن است به دلیل بی‌حوصلگی یا اضطراب جدایی نیز به پارس کردن‌های مشکل‌ساز روی آورند که آموزش می‌تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

ورزش

اگرچه ممکن است بیگل ها  گاهی اوقات در ظاهر تنبل به نظر برسند، اما آنها انرژی فراوانی دارند و به ورزش منظم نیاز دارند. در غیر این صورت، سگ ممکن است دچار بی‌حوصلگی و کسالت شود و پرخاشگری درونی خود را بروز دهد. برای داشتن حداقل یک ساعت ورزش در روز، سگ خود را یک یا دو بار در روز پیاده‌روی ببرید و به او فرصت‌های زیادی برای دویدن و بازی کردن بدهید.

نظافت 

بیگل‌ها دارای موهای کوتاه و مقاوم در برابر آب هستند که ریزش موی متوسط تا زیادی دارند. نظافت اولیه و روتین معمولاً برای حفظ ظاهر مناسب بیگل‌ها کافی است. خوشبختانه، پوشش آن‌ها زیاد کثیف نمی‌شود، بنابراین نیازی به حمام مکرر نخواهند داشت (مگر اینکه در گل و لای یا چیز بدبویی بغلتند).

برای جلوگیری از عفونت گوش، حتماً گوش‌های افتاده‌ی آن‌ها را تمیز نگه دارید. همچنین، به یاد داشته باشید که ناخن‌های سگ را مرتباً کوتاه کنید تا از رشد بیش از حد آن‌ها که می‌تواند بر راه رفتن سگ تأثیر بگذارد، جلوگیری شود. مسواک زدن دندان‌های سگ حداقل دو بار در هفته نیز برای حفظ سلامت دهان و دندان و پیشگیری از برخی بیماری‌ها مفید است.

آموزش

به عنوان سگ‌های ردیاب، آن‌ها از بو کشیدن همه چیز در طول پیاده‌روی لذت می‌برند، که هم ذهن و هم بدن آن‌ها را به کار می‌اندازد. با این حال، شما به آموزش مناسب نیاز دارید تا بتوانید سگ خود را در صورت مواجهه با بویی که می‌خواهد ردیابی کند، کنترل کنید.

بدون آموزش مناسب، بیگل‌ها می‌توانند به دلیل روحیه لجوج خود، سرکش و نافرمان شوند. به دلیل طبیعت سرسخت و شکاری‌شان، آموزش آن‌ها دشوارتر است و شما باید آموزش را برای سگ خود سرگرم‌کننده و جالب کنید تا به جای محیط اطراف، به شما توجه کند.

مشکلات سلامتی

برخی از مشکلات سلامتی ارثی که  می‌توانند در هر نژادی رخ دهند. به طور کلی، بیگل‌ها معمولاً سگ‌های سالمی هستند، اما باید مراقب موارد زیر باشید:

صرع: یک بیماری عصبی که باعث تشنج می‌شود.

کم‌کاری تیروئید: وضعیتی که ناشی از کمبود هورمون‌های تیروئید است.

بیماری دیسک بین مهره‌ای: وضعیتی که زمانی رخ می‌دهد که دیسک‌های بین مهره‌ها بیرون زده و به اعصاب فشار می‌آورند.

آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): یک بیماری ژنتیکی که با تخریب دو طرفه شبکیه مشخص می‌شود.

رژیم غذایی و تغذیه

بیگل‌ها عاشق غذا خوردن هستند و به کشف، حمله و خوردن هر چیزی که پیدا کنند، شهرت دارند. شما باید روزانه دو وعده غذا، حداکثر تا ۳/۴ فنجان غذای سگ با کیفیت بالا، برای هر وعده به آن‌ها بدهید. مقدار غذا بسته به اندازه، سن، سطح فعالیت و سایر عوامل سگ متفاوت خواهد بود. غذای سگ و غذای خود را در جایی دور از دسترس این سگ گرسنه نگهداری کنید. به دلیل اشتهای زیاد و همه‌چیزخواری آن‌ها، باید وزن سگ خود را کنترل کنید و در صورت مشاهده اضافه وزن، اقدامات لازم را انجام دهید. برای دریافت توصیه‌هایی در مورد غذای مناسب، برنامه غذایی و مقدار آن، با دامپزشک خود در مورد نیازهای سگتان مشورت کنید.

نگاه اجمالی به سگ بیگل

بیگل‌ها سگ‌های فوق‌العاده‌ای هستند و می‌توانند همراهان خوبی برای افراد و خانواده‌های فعال باشند. با این حال، پارس کردن مکرر و ژنتیک ردیابی آن‌ها ممکن است آن‌ها را برای همه موقعیت‌ها مناسب نکند.

مزایای بیگل:

حیوانات خانگی خانوادگی عالی

سازگاری با سایر حیوانات

نیازهای نظافتی اولیه و ساده

معایب بیگل:

علاقه زیاد به کندن زمین

 پارس کردن و زوزه کشیدن بلند

 ریزش موی منظم

آموزش  نسبتا دشوار

سوالات متداول

آیا بیگل‌ها زیاد پارس می‌کنند؟

بیگل‌ها به تمایل زیادی به پارس کردن دارند، به ویژه با صدای خاص خود که بیشتر شبیه زوزه است تا پارس، شناخته می‌شوند. برخی از بیگل‌ها از روی بی‌حوصلگی صدا می‌دهند، اما بسیاری صرفاً به این دلیل که می‌خواهند این کار را انجام دهند، صرف نظر از میزان فعالیتشان، زوزه می‌کشند. قبل از آوردن یک بیگل به خانه، کاملاً برای این موضوع آماده باشید.

آیا بیگل‌ها با کودکان خردسال کنار می‌آیند؟

رفتار محبت آمیز و خلق و خوی متعادل این نژاد، آن را به انتخابی عالی برای خانواده‌های دارای فرزند تبدیل می‌کند. آن‌ها تا زمانی که کودک به اندازه کافی بزرگ باشد که با احترام با سگ رفتار کند و انرژی بالای بیگل را تحمل کند، با کودکان عالی هستند. همچنین توجه داشته باشید که این سگ‌ها به دهان گرفتن اشیا علاقه دارند، بنابراین ممکن است برای بازی، دست کودک را به دهان بگیرند که می‌تواند ترسناک باشد. با این حال، به یاد داشته باشید که صرف نظر از نژاد، همه سگ‌ها با کودکان کنار نمی‌آیند.

آیا بیگل‌ها سگ‌های خوش‌رفتاری هستند؟

به طور کلی، بیگل‌ها خوش‌رفتار هستند، اما می‌توانند کمی لجباز باشند و به دلیل سماجتشان، به ویژه اگر بوی چیزی جالب را حس کنند، شناخته شده‌اند. آن‌ها برای یافتن راهی برای فرار و گرفتن آنچه که دیده‌اند، با شدت زیر نرده‌ها حفاری می‌کنند. حیاطی با حصار فیزیکی به حیاطی با حصار الکترونیکی ترجیح داده می‌شود.

آیا بیگل‌ها برای آپارتمان مناسب هستند؟

از آنجایی که بیگل‌ها تمایل دارند در زمان‌های تصادفی در طول روز، نه فقط زمانی که حس می‌کنند کسی در حال عبور است، زوزه بکشند، برای زندگی آپارتمانی بهترین انتخاب نیستند. ممکن است مجبور شوید با همسایه‌های ناراضی که از صدای پارس سگ در طول روز لذت نمی‌برند، سر و کار داشته باشید.